BABA İLE OĞLU

 Oynayanlar:Baba(50-55 yaşlarında,göbekli,bıyıklı,takım elbiseli,pantolon fermuarı açık,yelek çapraz ilikli, Oğul(8-9 yaşlarında öğrenci,komik,haylaz,yaramaz,şımarık,uçarı)

            Sayın Misafirler,

            (Sahnede gezinerek) Almanya’ya kırk yıl oldu geleli.Bir çift öküz parası kazanıp dönecektim.Dönmeyi bırak sülalemi buraya getirdim.Ona değmiş,buna değmemiş derken ben ömrümü buralarda bitirdim.Anam öldü,babam öldü ölüsüne gidemedim.Hala öküz alamadım,ama öksüz kaldım.Cehennemi anlatırlar ben burada yaşadım.Çocuklar benim gibi işçi olmasın,okusun işveren olsunlar diyorum.Bizim çektiğimiz sıkıntıları onlar çekmesin,makam,mevki sahibi olsunlar,bol bol para kazansınlar diye Alman okullarına gönderiyorum,dersleri zayıfsa özel hoca tutuyorum.”Haus aufgabeye” gönderiyorum.

            Sayın Seyirciler,     

            Geçenlerde Türk öğretmeni beni ziyarete geldi.Çocuğumun Türk Okuluna devam etmediğini söyledi.Ben de hocaya dedim ki;çocuk gelmek istemiyorsa ben ne yapayım?Burada çocuk hakları var.Gelmek istemiyorsa gelmez.Biz buraya Türk Okuluna gitmek için gelmedik,mark kazanmaya geldik.Hem Türkçe öğrenecektük,buraya neye geldük?Sizin verdiğiniz diploma çocuğuma bir dairenin kapısını açıyor mu?Bir iş,bir meslek sahibi yapıyor mu?Bir mevki,makam sağlıyor mu?Mark getiriyor mu?Kısaca karın doyuruyor mu? Hem çocuğun Türk Okuluna gelecek vakti yok be hoca.Pazartesi yüzmeye;Salı gezmeye;Çarşamba karete,topa;Perşembe popa gidiyor.Cuma günü de  oyun mu oynasın,sana mı gelsin hoca?Çocuğa da fazla yüklenmemek lazım.Ama istersen sana bir torpil yapayım.Cuma günü yazı-tura atayım.Yazı gelirse oynamaya,tura gelirse sinemaya gitsin;dik gelirse sana gelsin hoca.O ki buraya kadar gelmişsin bu kadar da iyiliğimiz olsun sana.Nasıl iyi demişim mi?

             Belli ki bu sözlerime kızmıştı hoca.Şöyle  manalı manalı baktı bana.<Yahu dedi,Rüstem Bey!Elbette buraya para kazanmaya geldiniz.Para kazanacağız,mevki-makam sahibi olacağız;ama kimliğimizi,kültürümüzü kaybetmeyeceğiz.Nereden geldiğimizi unutmayacağız.

             Para her şey değildir.Para kitap alır,kültür alamaz.Para ilaç alır,sağlık alamaz.Para yatak alır,uyku alamaz.Para köşk alır,aşk alamaz.Para çiftlik alır,kişilik alamaz.Hayatta en güzel şeyler para ile satın alınamayanlardır.Türkçe’miz iş ve aş kapısı olmasa da öğrenmek zorundayız...dedi.Burada sözünü keserek,Yahu öğretmen Beg!Bana edebiyat yapma,lolo okuma,geç bunları geç!... dedim.

                (Bu sırada karnesi elinde çocuğu koşarak,heyacanla ve sevinçle babasının yanına gelerek)

           Oğlu- Papa papa!(karnesini göstererek)klassemi geçtim,klassemi geçtim!Bisikleti al!

           Baba- Kaça geçtin oğlum?

           Oğlu- 3-a dan 3-b ye geçtim papa!

           Baba- Bu ne demek oğlum,anlamadım?

           Oğlu- Arif olan anlar.Sen Rüstem olduğun için anlamıyorsun.

           Baba- Karnene bakayım(Sert bir şekilde çocuğun elinden karneyi alıp,bakar)Ulan oğlum bu ne! Sana özel hoca  tuttuğumuz halde yine de bütün derslerin zayıf!(kızarak ve bağırarak)

           Oğlu- Papa,kızma onları ben yazmadım,vallahi öğretmen yazmış!(üzgün ve küskün bir şekilde)Ben çalışkanım aslında,ama öğretmen hakkımı yemiş.(ağlar gibi konuşarak)Bu gün schulede öğretmen bana drei soru sordu.Drayını da richtik cevapladım.

            Baba- Yani üç soru sordu,üçünü de doğru olarak sen cevapladın öyle mi?Ne dedin?

            Oğlu- Üçüne de bilmiyorum dedim.

            Baba- Neden öyle dedin?Sorular zor muydu?

            Oğlu- Sorular kolaydı da cevaplar zordu.

            Baba- Bak oğlum!Çalışmadığın müddetçe hayatta kolay bir şey yoktur.Karnendeki  zayıfları düzelt sana ne istersen alacağım.Sınıfını geç! Dile benden ne dilersen!

            Oğul- Sınıfımı geçersem oyuncak alacak mısın?Davul da alacak mısın?

            Baba- Oğlum başka bir şey iste,davulu ne yapacaksın?Sonra ben çalışıyorum,çalışırken beni rahatsız edersin.

            Oğul- Yok vallahi rahatsız etmem, sen çalışırken çalmam,sen uyurken çalarım!

 Baba- Def ol ulan!Sahtekar seni!(diyerek sahneden vura vura,itekleyerek kovar.Çocuk da kaçar gibi yaparken papa papa! Diyerek sahneden uzaklaşır.)

             Sayın Seyirciler,

             Türkiye’de akrabalarımın çocuklarına bakıyorum da;küçüğünü seviyor,büyüğünü sayıyor ve çalışkan oluyorlar.Benimkiler ise çok farklı.Bir eli yağda,bir eli balda oldukları halde,bir dediklerini iki etmediğim halde,nazlarıyla oynadığım halde yine de haylaz oluyorlar.Yine de çalışmıyorlar.Üstelikte evde kardeş kardeşe anlaşamıyorlar.Ben bu işin sebebini anlamadım.Futbola gönderdim anasını tekmeledi,karateye gönderdim bacısını  patakladı.Ben de biraz sert olunca polis var diyorlar,karakol var diyorlar.Elini kaldırırsan “ansayge” yaparız diyorlar.Kaşımı çatsam evi terk ediyorlar.Ben de şaşırdım ne yapacağımı!

              (Bu sırada bir telefon gelir.Karşıda biri varmış gibi hem sorar,hem cevaplandırır.)

             -Buyurun efenim,ben Rüstem Dağdeviren.

             -Okuldan mı arıyorsun?Haa benim çocuğun öğretmenisin öyle mi?Seni mi dinlemiyor?E ne yapalım?O beni de dinlemiyor.Okuldaki çocukları mı döğüyor?E ne yapalım evde kardeşlerini de döğüyor.Çok mu para veriyorum?Ne yapalım öğretmen Beg,başkasının eline bakmasın çocuğum.Hırsız,ipsiz olmasın, okusun diye veriyorum...Tamam eve gelince konuşurum ben onunla.Hadi çüz.

             Kusura bakmayın sayın seyirciler!Oğlumun Alman öğretmeni aradı.Okulda yaramazlık yapıyormuş.Çocuğumu okulla-ev arasında buz üstüne çıkmış danaya çevirdiler.’Sonderschule’lik’ ettiler.İte ot,ata et yedirerek ‘delidana’hastalığını başımıza bela edenler,kültür şokuyla da çocuklarımızı başımıza bela ettiler.’Çoğalmayı bırakın,siz de köpek beslemeye bakın’ diyorlar.

             (Bu sırada yine çocuk içeriye girer.Heyecanla ve sevinçle)

             Oğul- Papa papa!Bu gün öğretmen bir soru sordu,sınıfta yalnız ben bildim!

             Baba- Aferin oğlum!Ne sordu?

             Oğul- Grossvatamın(dedemin) adını sordu.

             Baba-(Gülerek,yanındaki sandalyeye oturur)Gel benim akıllı oğlum gel,şöyle kucağıma otur da seni seveyim bir.

             Oğul- Kucağına karnın oturmuş ben nereye oturayım babacığım!

             Baba- (Bir kahkaha atar,çocuğu karşısına oturtur)Bu gün okulda niçin yaramazlık yaptın oğlum!Neden öğretmeni dinlemedin?Eğer yaramazlık yapmaz,öğretmeni dinler,sınıfını geçersen,Türkiye’ye götüreceğim seni.Köyümüzü,akrabalarımızı ziyaret edeceğiz.Orada yaylaya çıkacağız...

             Oğul- Köy ne demek papa?                    Baba-Nüfusu iki binden az olan yerlere denir.

             Oğul- Nüfus ne demek papa?                 Baba-Bir yerde yaşayan insanların hepsi.

             Oğul-insan ne demek papa?                   Baba-Man demek,man!

             Oğul-Haa şimdi anladım.Akraba ne demek papa?                  Baba-Hısım demek?

             Oğul-Hısım ne demek papa?                  Baba-Aynı soydan gelenler demek.         

             Oğul-Soy ne demek papa?                     Baba-Irk,nesep,sülale,nesil,akraba,zürriyet...

             Oğul-Bunlar ne demek papa?                Baba-Öllümün körü demek!Çık ulan dışarı!Beni deli edecen,ne dersem,”o ne demek,bu ne demek!” diyorsun!(Çocuğu kovar,sahnenin önüne gelerek) Hocam hatamı şimdi anladım,artık bundan sonra çocuğumu Türk Okuluna göndereceğim!Beni affedin!

                                                           Uz. Öğret. Talip TÜRKEŞ